اثر باکتری‌های محرک رشد‌، کود شیمیایی و اسید هیومیک بر صفات مورفوفیزیولوژیک ریحان (Ocimum basilicum var. thyrsiflorum)

     به منظور جایگزینی کودهای شیمیایی و بررسی تاثیر باکتری‌های محرک رشد و اسید هیومیک بر صفات مرفوفیزیولوژیک ریحان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 94-1393 اجرا شد. فاکتور اول شامل شش نوع تیمار کودی شاهد، ازتوبارور-1، فسفات بارور-2، تلفیق دو نوع کود زیستی، کود شیمیایی، تلفیق دو نوع کود زیستی+50 درصد کود شیمیایی و فاکتور دوم شامل اسید هیومیک (صفر و 20 کیلوگرم در هکتار) بود. صفات مورفولوژیک شامل ارتفاع بوته، تعداد و سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و فیزیولوژیک حاوی رنگیزه­های فتوسنتزی کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید و تبادلات گازی شامل شدت فتوسنتز خالص، شدت تعرق، کارایی مصرف آب، کارایی مصرف نوردر ابتدای مرحله گلدهی اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد اثر متقابل کود و اسید هیومیک بر صفات ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، کلروفیل کل، شدت فتوسنتز خالص و کارایی مصرف نور معنی‌دار بود. همچنین تیمارهای کودی سبب افزایش معنی‌دار تعداد برگ، کلروفیل a، b و کاروتنوئید گردید. در اغلب صفات، تیمار تلفیق دو نوع کود زیستی+50 درصد کود شیمیایی سبب افزایش معنی‌دار در مقایسه با تیمار شاهد شد ولی اختلاف معنی‌داری با تیمار کود شیمیایی و تلفیق دو نوع کود زیستی+50 درصد کود شیمیایی+ اسید هیومیک نشان نداد. بنابراین کاربرد کودهای زیستی می‌توانند به عنوان راهکاری مناسب برای جایگزینی بخشی از کودهای شیمیایی مد نظر قرار گیرند.